Со одлука на Извршниот одбор од 19.05.2022 година и одлука на Советот на ССКЦ од 25.05.2022 година, ССКЦ го поддржа барањето на националното здружение на медицински сестри, техничари и акушерки (ЗМСТАМ) за ратификување на Конвенцијата за сестрински персонал 1977 (бр. 149).
Генералната конференција на Меѓународната организација на трудот (МОТ), во Женева на 1 јуни 1977 година на нејзината шеесет и трета сесија, донесе „Конвенција за вработување и работни услови и животот на сестринскиот персонал“.
Оваа конференција јае препозна виталната улога која ја имаат медицинските сестри, заедно со другите вработени во здравството за заштита и подобрување на здравјето и благосостојбата на граѓаните.
Оваа Конвенција се состои од 16 члена и се однесува на сите медицински сестри, без оглед на работното место.
Резимирано, Конвенцијата ги содржи следните одредби.
Секоја членка на Организацијата што ќе ја ратификува оваа Конвенција во согласност со националните услови, ќе усвои и спроведува политика за медицинските сестри, насочена генерално кон висококвалитетен пристап за постигнување на повисоко ниво на јавното здравје е можно, земајќи ги предвид расположливите ресурси за здравствена заштита.
Конкретно, ќе ги преземе неопходните мерки за да на медицинските сестри им се обезбеди:
(а) Образование и обука соодветни на работните задачи кои ги извршуваат; и
(б) Услови за вработување и работа, вклучувајќи можности за унапредување и наградување, кои би можеле да ги привлечат и да ги задржат медицинските сестри во професијата.
Оваа политика се развива во консултација со засегнатите организации на работодавачи и работници, каде што постојат такви организации.
Оваа политика ќе биде координирана со политиките што се однесуваат на други аспекти на здравствените и другите здравствени работници, во консултација со заинтересираните организации на работодавачи и работници.
Основните барања за образование и обука на медицинскиот персонал, како и контролата на таквото образование и обука, се предвидени со националните закони или прописи или од надлежниот орган или професионалните тела овластени со тој закон или со такви правила.
Едукацијата и обуката на медицинскиот персонал се координираат со едукацијата и обуката на другите здравствени работници.
Националните закони или регулативи ги специфицираат условите за давање право на нега и го ограничуваат доделувањето на ова право на лицата кои ги исполнуваат тие услови.
Во согласност со националните услови, да се преземат мерки за да се олесни учеството на медицинските сестри во планирањето на медицинските услуги и да бидат консултирани за одлуките што се однесуваат на нив.
Дефинирањето условите за работа по можност се врши преку преговори меѓу засегнатите организации на работодавачи и работници.
Решавањето на споровите што произлегуваат во врска со утврдувањето на условите за вработување се постигнува со преговори меѓу страните или преку доверба меѓу засегнатите страни, преку постапка која гарантира независност и безпристрасност, како и посредниѓтво, помирување и доброволна арбитража.
Медицинскиот персонал ужива услови кои се барем еквивалентни на оние на другите вработени во државата во следните работи:
(а) времетраењето на работното време, вклучувајќи го регулирањето и надоместокот за прекувремена работа, неповолните часови на работа и работа во смени;
б) неделен одмор;
в) годишен платен одмор;
д) отсуство за стручно усовршување;
д) породилно отсуство;
ѓ) боледување;
г) социјално осигурување.
Доколку е потребно, секоја членка ќе настојува да го подобри постојното законодавство и регулативи за безбедност и здравје при работа, приспособувајќи ги на специфичната природа на сестринската работа и средината во која се врши.
Одредбите на оваа Конвенција ќе се спроведуваат преку националните закони или регулативи доколку не се уредени и не се спроведуваат преку колективни договори, правилници на договорите за работа, арбитражни одлуки, арбитражни одлуки, или на други начини зависно од постоечките услови на државата.
Скопје. 25.05.2022 година